Vojevanje vojvode Petra Bojovića

U petak, 24. avgusta, „Večernje novosti“ započele su objavljivanje feljtona „Vojevanje vojvode Petra Bojovića“ novinara Dragoljuba Gagričića. Redovi feljtona iz pera ovog vrsnog novinara prate ratnički put i sudbinu najznamenitijeg Starovlašanina.

Povodom stogodišljice odbrane Srbije u Velikom ratu,“Novosti“ u 10 nastavaka donose zrnca iz bogatog životopisa slavnog Zlatarca, najznamenitije ličnosti Starog Vlaha – vojvode Petra Bojovića. Autor je birao građu iz zapisa, ratnih dnevnika, časopisa, memoara, iz knjiga koje svedoče o životnom putu, ali i ključnim događajima i pobedama Srpske vojske u šest ratova, od 1876-1918. godine.

Čitaoci imaju priliku da saznaju o putešestviju porodice Bojović – od Vasojevića do Srbije, odlasku pitomca Artiljerijske šklole na bojište, te kako je Bojović, jedini komanant armije – ranjen na prvoj borbenoj liniji i kako su bitke u kojima je komandovao Prvom armijom – kod Kumanova i u proboju Solunskog fronta – bile posmrtno zvono za dve monarhije: Otomansku i Austrougarsku.

Zanimljiva su svedočanstva kako je Bojović dva puta bio rob: u detinjstvu i pod starost, zašto je odlikovan 41 put, potom osporavan, pa sahranjen bez ikakvih vojnih počasti i – decenijama zaboravljen?!

Vojvodini biografi, istina malobrojni, najčešće zaobilaze neke događaje i odluke u životu Bojovića, u prvom redu njegovo odnos prema „crnorukcima“ u „Solunskom procesu“ 1917. godine, pa odbijanje da služi okupatoru 1941. godine, te podršku Draži Mihailoviću ili poslednji čin životne drame ratnika u 87. godini života.

Redovi feljtona (na stranicama i portalu „Novosti“) podsećaju na tragičnu sudbinu otadžbine, vojvode Bojovića i vojske, kao i na dug povratka na stražu zavičaja, ali i na čudne puteve nestanka i teškoće u sakupljanju zaostavštine.

Negde u poznim godinama vojvoda Petar Bojović je, kažu, govorio:
– Moj život, to su naši ratovi…
PP Media